Başlarken...

Doğaya uzaktan bakmak etkileyici, yakından bakmak büyüleyicidir. Doğayı yakından incelediğinizde evrende ne kadar küçük bir ayrıntı olduğunuzu ve günlük meselelerin ne kadar anlamsız olduğunu anlıyorsunuz. Yaratıcının büyüklüğü karşısında saygıyla eğiliyorsunuz.

Bahçe ile doğrudan ilgilenen ve kendilerini amatör bahçıvan olarak tanımlayabilen insanlar deneyimlerini paylaşmak konusunda cömerttirler.

Paulo Coelho'nun Brida romanının prologundan bir alıntı ile bloguma başlamak isterim...

Yazarı bilinmeyen Töre metinlerinden birine göre, her insan yaşamda iki yoldan birini seçebilir: inşa etmek ya da toprağı ekmek. İnşa etmeyi seçenlerin işi yıllarca sürebilir, ama günün birinde yaptıkları inşaat biter. O zaman kendilerini kendi ördükleri duvarın içine hapsettiklerini görürler. İnşaat durunca yaşam anlamını yitirir.

Diğerleri ise toprağı ekerler. Fırtınalara, mevsimlerin getirdiği bütün çetin koşullara göğüs gererler ve hemen hemen hiç dinlenmezler. Ama yapının tersine, bahçenin gelişip büyümesi hiç bitmez. Bahçe, bahçıvanın sürekli ilgisini, dikkatini, bakımını gerektirirken bir yandan da yaşamını büyük bir serüvene dönüştürür.Bahçıvanlar her zaman birbirlerini tanırlar; çünkü her bitkinin tarihçesinde bütün  Dünya'nın gelişiminin yattığını bilirler.